Camponotus ligniperdus to największy gatunek mrówki spośród wszystkich występujących w Polsce i Europie. W warunkach naturalnych zamieszkuje zwykle lasy oraz tereny otwarte porośnięte krzewami. Gniazda budowane są w próchniejących pniach.
Jest to gatunek z dość dobrze zarysowanym polimorfizmem kastowym, tzn. kolonia dzieli się na mrówki mające różne obowiązki i różniące się między sobą wyglądem.
Długość ciała królowej to około 17 mm. Samce mają około 1 cm, największa kasta robotnic - żołnierze - dochodzi do 14 mm, natomiast pozostałe robotnice - piastunki i zbieraczki - mają rozmiary ciała zaczynające się już od 6 mm.
Gmachówkę drzewotoczną (bo tak brzmi polska nazwa tego gatunku) cechuje zazwyczaj monoginia, tj. zjawisko występowania tylko jednej królowej w mrowisku. Sporadycznie występuje oligoginia, tj. występowanie kilku płodnych królowych w jednym mrowisku, z których każda zamieszkuje jego odrębny region i nie wchodzi w bezpośrednie interakcje z innymi królowymi.
C. ligniperdus jest mrówką wymagającą od hodowcy bardzo dużej cierpliwości i pewnego doświadczenia. Kolonie rozwijają się bardzo powoli i wymagają zimowania (okresowego obniżenia temperatury do poziomu kilku stopni powyżej zera). Lubią zapadać w stagnacje, czyli dłuższe okresy zmniejszonej aktywności. Praktycznie nie opuszczają wtedy gniazda.
Powyższe niedogodności bardzo wynagradza za to wielkość mrówek. Szczególnie dumnie prezentują się osobniki z kasty żołnierzy, aczkolwiek na ich pojawienie się w kolonii trzeba poczekać kilka sezonów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz